شمس الله شیرین بخش؛ تکتم امینی؛ جواد هراتی
چکیده
در این مقاله با استفاده از داده های سال های 1990 تا 2006 مربوط به 52 کشور و در قالب یک الگوی پانل
به بررسی تاثیر اندازه دولت بر رفاه اجتماعی (شاخص توسعه انسانی) پرداخته شده است . شاخص توسعه
انسانی از میانگین سه شاخص، امید به زندگی، تحصیلات و تولید ناخالص داخلی محاسبه گردیده است .
علاوه براین برای اندازه گیری اندازه دولت از دو متغیر سهم مخارج ...
بیشتر
در این مقاله با استفاده از داده های سال های 1990 تا 2006 مربوط به 52 کشور و در قالب یک الگوی پانل
به بررسی تاثیر اندازه دولت بر رفاه اجتماعی (شاخص توسعه انسانی) پرداخته شده است . شاخص توسعه
انسانی از میانگین سه شاخص، امید به زندگی، تحصیلات و تولید ناخالص داخلی محاسبه گردیده است .
علاوه براین برای اندازه گیری اندازه دولت از دو متغیر سهم مخارج مصرفی و مخارج سرمای هگذاری دولت
استفاده شده است. برای بررسی اثر اندازه دولت بر شاخص توسعه انسانی (GDP) از تولید ناخالص داخلی
دو معادله مجزا با استفاده از دو شاخص سهم مخارج مصرفی و سرمایهگذاری و در چارچوب الگوی پانل با
اثرات ثابت مورد برآورد قرار گرفته است.
نتایج حاصل از برآورد الگوی اثرات ثابت بیانگر آن است که هر دو متغیر سهم مخارج مصرفی و
سرمایه گذاری دولت از تولید ناخالص داخلی دارای اثر مثبت و معنی داری بر شاخص توسعه انسانی بوده،
ولی در طول زمان از میزان این اثر کاسته میشود. علاوه بر این نتایج بیانگر آن است که تحقق اثر کاملحاصل از تغییر یک واحد در مخارج سرمایهگذاری در مقایسه با مخارج مصرفی مدت زمان بیشتری به
طول می انجامد. به طوریکه تحقق نیمی از تاثیر کامل یک واحد تغییر در مخارج مصرفی بر شاخص توسعه انسانی(HDI)در حدود 2/06 سال و نیمی ازتاثیر کامل یک واحد تغییر درمخارج سرمایه گذاری حدود2/15 سال به طول میانجامد
